Linda

Linda hier nog in haar jonge jaren, hier nog met prachtige zwarte manen en staart,i nmiddels waren die helemaal wit geworden.

Helaas weer een blog met slecht nieuws, we hadden het al lang aan zien komen, Linda had al heel lang verschillende tumoren maar die waren goedaardig en ze had er geen last van, een paar maanden geleden hebben we er de dierenarts weer bijgehaald omdat er een zo ontzettend hard groeide en die zat net bovenop haar achterbeen, er kwam steeds meer spanning op te staan en we hadden geen idee of ze er last van had, ze liet niets merken en gedroeg zich zoals altijd en ze at nog goed en zag er ook prima gezond uit, de uitslag van de dierenarts was eigenlijk het zelfde als we al dachten, inoperabel en verder afwachten, het is nog een paar maanden goed gegaan en toen kon ze ineens niet meer goed lopen en had duidelijk pijn en dat was het teken dat we de dierenarts er weer bij moesten halen en haar moesten laten gaan, een afschuwelijk heftige beslissing, Linda is ruim 17 jaar bij ons  geweest en is 23 jaar geworden , dit is ons heel erg zwaar gevallen, we zijn met de honden wat inslapen betreft best wat gewend en ook dat is altijd een emotionele bedoening  maar een paard is toch nog even een ander verhaal, zo^n groot dier waarvan je van te voren al weet dat als ze onder narcose gaan ze gewoon omvallen en dat is echt naar om mee te maken, gelukkig was ze heel kalm  en ging alles heel snel maar we hebben echt een paar weken nodig gehad om het te verwerken.

Linda was een fantastisch paard, ontzettend lief en braaf en met de nodige humor en aandacht trekkerij, lekker beetje de honden opjutten die achter het hek lopen, de kruiwagen met veel lawaai omkiepen als ze trek in wat lekkers had en wij dat toch even snel moesten brengen, de schuurdeur openmaken en de deksels van de voertonnen afwippen en zich met paardenbrokken en kippenvoer volproppen, samen met Csillag s nachts de benen nemen en via het bos naar het dorp wandelen en dan kregen wij s morgens vroeg een telefoontje dat de dames ergens voor een tuinhek stonden, ze hebben zelfs al eens ergens aan de bel staan trekken om 5 uur in de morgen,  ook is ze eens heel dronken geweest van gistende kersen die onder de kersenboom lagen en had daar de volgende dag een hevige bijbehorende kater van, ach ik kan zo nog wel even doorgaan, duidelijk is dat Linda heftig wordt gemist hier

Dan kwam er ook nog bij dat haar maatje Csillag  nu alleen kwam te staan en dat is voor paarden absoluut niet goed, het zijn kuddedieren die elkaar nodig hebben en dat ook vooral om zich veilig te voelen en voor het sociaal contact, eigenlijk willen we er geen dier meer bij want wij worden er ook niet jonger op en het idee dat wij misschien op termijn de verzorging niet meer aankunnen en dan een ander tehuis voor ze moeten zoeken is ons ook een gruwel maar Csillag alleen laten is ook geen optie dus we zijn een zoektocht begonnen naar een kleine pony en waar we dachten dat doen we even kwamen we mooi bedrogen uit, we willen geen jonge pony omdat Csillag ook al 24 jaar is en daar zit hem het probleem, er is hier geen oud pony'tje te vinden, we hebben iedereen om ons heen ingeschakeld maar er is gewoon niet aan te komen, nu hebben we inmiddels zicht op een pony van ongeveer 12 jaar eigenlijk te jong maar die gaat het vermoedelijk wel worden want Csillag wordt er niet gelukkiger op, dus dit verhaal wordt zeker vervolgd

Linda was een super therapiepaard voor de honden die bij ons in de opvang zijn, ze heeft nooit naar tegen ze gedaan.

Als slot nog de prachtige foto s van Hansio, in de zomer hebben we doeken voor de stallen hangen om de horzels tegen te houden en dat leverde deze geweldige foto s op.